- чиллик
- I[چلک]лаҳҷ., ниг. ангушаII[چلّک]ду чӯби аз болои якдигар гузаронидашуда, чалипо, салибIII[چلّک]ду чӯби аз болои ҳам салибмонанд гузаронидашудаи тирдор, ки бо вай панба ва ресмон мересанд; чиллик ресидан (риштан) ба чилик пашм ё панбаро дастӣ риштанIV[چلّک]лаҳҷ. ангушти дастV[چلّک]1. зарфи чӯбин барои нигаҳ доштани шаробу сирко, ки ду тарафи он мудаввар аст ва онҳо бо тахтаҳо (-и фурӯхамида) ба ҳамдигар васл гардидаанд, ниг. бочка, бӯшка2. зарфи филизӣ, ки барои нигаҳ доштани нафт, равған ва ғ. истифода баранд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.